Yorgunluk, tepişir tepemde.
Ayaklarım, zincirlenir yere.
Dostlarım, çeker kollarımdan,
Ayrılık vakti çatıncaya kadar.
Nedir, kendimle verdiğim bu savaş?
Nedendir, yalnızlık için verdiğim çaba?
Yoksa ben miyim, kendimi bu hale sokan?
Boş cümlelerin ardına saklanan.
Var mıydı, gözlerimde yıldızlar?
İzledim sadece, ölen benliğimi.
Bahsettim herkese, doğruyu ve yanlışı.
Peki, ben hangi yoldayım?
Kayıt Tarihi : 1.2.2023 22:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!