Neye dokunuyorsam kirlenmiyor artık... Ya da bana öyle geliyor! Her şey değişti şu kısacık zamanda... En çokta ben! Şimdilerde daha fazla içiyorum.! Dertten değil, inan bana... Alkolün beynimi uyuşturduğu anlardaki sarhoş durumlarım daha bir insani yapıdaymış... Daha bir suskun oluyormuşum..! Daha bir korunmaya muhtaç! Kelimelerimin sessizliğinde mana arıyor eşim, dostum... Bir cümle daha fazla bir şey duymak adına dudaklarıma kadar eğilen kulakları hayal kırıklığına uğratıyorum isteyerek..! Elbette ki hakkım yok buna..! Yaptığım tek şey birinin bağlılığını, diğerinin cesaretine düğümlüyorum, her şey çözülüyor!
Ve daha az yazıyorum... Oysaki severdim satırları! Artık sevmiyorum... İnançlarım değişiyor, bilerek yapıyorum bilmezden geldiklerimi... Hangi yolu seçsem haddinden fazla istekli duruyor, hangi buluta baksam istediğim şekil, hangi selama sarılsam içten bir karşılama, hangi geceye gitsem durumundan fazla yıldızlı... Hayat hiç bu kadar eğilmemişti karşımda!
Seni gözlerimden düşürdükten sonra korkuluklarını açık bırakmışım bakışlarımın... Neyi görürsem onlarda düşüyor inançsızlığımda... Önceleri bakmaya korkardım... Şimdi düşürmeleri seviyorum hak etmişçesine...
Ölü doğuruyorum tüm kimlikleri
Ve katil gereğinden fazla kırmızı kokuyor ortamsız bulanıklıkta..!
Kayıt Tarihi : 17.6.2007 18:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!