Benleyin Şiiri - Sefil Dostum

Dostum coşmuş dalgalanıyorsun
Şöyle benim gibi benleyinsın de
Onun da sevdiğinden üzüntüsü var
Şöyle benim gibi benleyinsın de

Dostum sana neler yapılmış
İçindeki sevgin neden ölmüş
Çok sevmişsin senden bıkmış
Şöyle benim gibi benleyinsın de

Dostum içinde dolu mücevherlerin var
Seni tanımayan densiz insanlar var
Taş var sanıp da geçenlerde var
Şöyle benim gibi benleyinsin de

Dostum ufkundan güneş batarken
Gecesine yıldızlar doğarken
Gökte doğmuş parlayan ay iken
Şöyle benim gibi benleyinsın de

Dostum gürleyişin şittetli korkunç da
İçin ise pamuktan daha yumuşak da
Kucak açıp sardığın kolların yordunda
Şöyle benim gibi benleyinsın de

Dostum beni hiç bir şeye saymayanlar
Zaman da gelir onları elbet yargılar
Başı yastığa düşen de elbet de söylar
Sefil dostum gibi bir dost vardi diye