Güneşin koynunda saklarken seni
Alevinde yanıp küle dönen bendim
Gittin dilimden düşürmedim heceni
Ben sana olan borcumu benle ödedim.
Avucumda yumruk oldu parmaklar
Sıktım kırıldı çayla dolu bardaklar
Duvarlarla üzerime geldi sıgınaklar
Ben sana olan borcumu benle ödedim...
Elimde bir tek defterle kalemim kaldı
Kader ipotek için gönül evime daldı
Alacaklı veda zabıt tuttu haber de saldı
Ben sana olan borcumu benle ödedim...
Eline senedi alan gelmiş kırıldı kapılar
Şimdi elimde kalan kırık dökük anılar
Her geleni alacaklı sanıp saklanyorlar
Ben sana olan borcumu benle ödedim
Giden sendin üstüne üstlük somurttun
Yetmedi! elini vicdanından uzak tuttun
Ugruna ölüme gittigimi ne çabuk unuttun
Ben sana olan borcumu benle ödedim...
Boynu bükük karanfillerin solmuşlar gibi
Sanki ölmeden beni tabuta koymuşlar gibi
Git dolanma artık başımda alıcı kuşlar gibi
Ben sana olan borcumu benle ödedim...
HÜZÜN ŞAİRİ; NİĞMET YILDIZ
Nimet YıldızKayıt Tarihi : 12.4.2010 10:51:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!