Benle Bende Şiiri - Bayram Kaya

Sen hiç yarı özlerken
Hatırlama üşümesini taddın mı can?
Hani acı kusacak iken kusamazsın,
Tam da ateş basıp yakacak da yanamazsın
Bir kuruluğun soğuk terlemesi ve içteki haraptarlık
Özlemin yaktığı değil artık,
Yanmanın kuru sıcak tutuşturmasındayken.

Ben böyle zamanlarımda içimi özler, içimi duyarım.
An ederim, seni de öyle.
İçten özneye, özneden içe
Yırtan yakınmalarım.
Bir vuslatın bir kurtulmanın değil
Kutulamamanın tarifsizliği
Bir iç yığılmasının hurdası.

Deli gönlüm, sorulur musun sevmelerinden
Sen yanmadıktan başka.
Sen hovarda pişkinliklerinle
Gel geç heves olan sorumsuz gönlüm.
Senin işin bilme, beni ise yakan
Birindeyken biri başlayan.
Üşüştürülmüş duygularımın
Çökelti yapan birikmişi.

Hani seni damar damar gezer
Yokta, sürüklenirken çizer.
İki büklüm olduğunda hiç bir şey yokturda
Tek senle teşrif, müptela terli soğuk.
Hani teşerrüble ahlandığın, kimsenin paylaşamadığı
Adı, mecnuna çıkardığı dıştakine ah! vah! durum
Çekim merkezine özgülenip büzüşen, umarsız;
Kocamış duyguların yerle yeksan olduğu.

09.08.2007

Teşerrüb: İçe sindirirp bütüne sirayetle görünmez olan. /Suyu kendine çekme, içme.
Teşrif: içi svinçli kılarlık belirmiş, gelmiş, buyurmuş
Müptele: Seninle aşık, sarmaşmış vurgunluk