Benjaminler Şiiri - Özge Özgen

Elimin tersiyle sildiğin kalbimden
kaç güz düştü yapraklarına Ekim hanım
Yüzüm yazdığım şiirlerden farkısız değildi ki önceden de
Ben hep yerini yadırgayan benjaminler gibi
içimi acıtan bir hüzünde durdum
Belli belirsiz kopan bir yağmurdan
inceldikçe uçuşan rüzgarları da sevmiştim bir zamanlar
Şimdi, pek birşey kalmadı özlediklerimden
Zaman, yaşadığın o an kadarmış
Önceleri gök deyince kuşlar
göç denince aklıma hep babam gelirdi
Şimdi oda gitti
Ondan sonrakilerde
Belli ki sende gideceksin Ekim hanım
Sahi ya
Gitmeyen ne varki ömürden