Benimsin Diyemediğim....

Benimsin Diyemediğim....(Anılarda Sevda)

Uzun yıllar sonra nerden aklıma esti bilmem, bu gün albümlere bakmak geldi içimden. Karıştırırken albüm sayfalarını birer birer, albümden çıkartmaya, yırtıp atmaya kıyamadığım resmini gördüm…Seni daha doğrusu resmini görmenin heyecanından olsa gerek, yüzümde tatlı bir tebessüm, ah be yıllar ah demekten kendimi alamadım.
Nasıl ah çekmeyeyim ki… Sen ki şiirlerimin ilham kaynağı, çocuk denecek yaşta aşkı, sevdayı, sevinci ve sonunda ayrılık acısını tatdığım ilk göz ağrımdın.
Yıllar ne de çabuk geçmiş be gülüm…Ayrılığımızın üzerinden bilmem kaç seneler geçti, kim bilir şimdi nerelerdesin, ne yaparsın bilmiyorum. Uzun yıllar sonra resmini görmek dahi heyecan verici…Resmin elime geçmişken kendi kendime dedim en azından resminle dertleşeyim diye.
Ah be gülüm ah…
Çocuk yaştaydı seninle tanışmamız, çok kısa süre içerisinde bir birimize aşık olduğumuzu anlamıştık ancak bu aşkı tarif etmenin, dile getirmenin yolunu bir türlü bulamamıştık da imdadımıza futbol topu yetişmişti. O gün tüm cesaretimi toplayıp futbol topunun üzerine ‘’ SENİ SEVİYORUM ‘’ diye yazıp evinizin balkonuna atmıştım ve sende cevap olarak ‘’BENDE ‘’ yazıp topu geri atmıştın ya….
Sevdamız böyle başlamıştı, ilk yıllarda her şey öylesine güzeldi ki, hayat toz pembe…gizli gizli buluşmalar, gezmeler tozmalar derken bir gün seninle beni şehir merkezinde bir cadde üzerinde birlikte yürürken gören tanıdık bir gözün ailelerimize haber vermesi üzerine kopan kızılca kıyamet...çevre tutucu, o zamanlar bir genç kızın genç bir erkekle gezmesi, el ele tutuşması mümkün mü, bir de buna mahalle baskısı eklenince sen bu sevdadan vazgeçtin. Oysa ben seni Mecnun’un Leyla’yı, Kerem’in Aslı’yı, Ferhat’ın Şirin’i, Arzu’nun Kamber’i sevdiği kadar olmasa dahi en az onlar kadar sevmiştim, ben bu sevdaya tutulduğumda sana hep söylerdim ‘’SEN BENİMSİN ‘’ diye.
Ama ne bilirdim ki senin en küçük bir olumsuzlukta bu kadar çabuk vazgeçebileceğini, aradaki engelleri aşabilmek için çaba sarfedemeyeceğini…
Benim için gerçek aşklar ya çılgınlar gibi nefes nefese koşmalı, ya da hiç yaşanmamış gibi kaybolup bitmeli…Ne yapayım elimden bir şey gelmedi…Seninle ‘’SEN BENİMSİN ‘’ diye başlayan sevdam ‘’ BENİMSİN DİYEMEDİĞİM ‘’ diyerek bitti…
Umarım mesut, mutlu, bahtiyar bir hayatın vardır. Yıllar sonra resminle de olsa dertleşmek iyi geldi…albümden çıkartayım dedim, yok yok elim gitmedi…KIYAMADIM.