Benimsin Şiiri - Zeynep Şişkin Küçük

Gram gram büyüttüm seni
Santim santim bekledim gelişini
Kimse karışmadan var ettiğimsin
Kimsenin değil, hep benim bebeğimsin

İlk gülüşünü ben müjdeledim
İlk heceni ben ezberlettim
Seni ilk ben sevdim, ben besledim
İlklerini bende yaşadın, benim emeğimsin

Bende buldun ilk teselliyi
Bende öğrendin umut etmeyi
Güvenmeyi, sevmeyi, dile getirmeyi
Serzenişlerini sevdiğim, yaşama sebebimsin

Tatlı bir şey varsa soframda
Sensiz geçmez kalır boğazımda
Tek sen mutlu ol diye bu hayatta
Korkmadan, yılmadan savaş verdiğimsin

Hakkında kötü söze yok tahammülüm
Uğruna gerekirse fedadır ömrüm
Yavrumsun, canımsın, solma tomurcuk gülüm
Sen benim karşılıksız tek sevenimsin

Başarında istiyorum ki dünya sevinsin
Yavruma saygı duyulsun, başlar eğilsin
Unutma; olmasam da yalnız değilsin
Uzaklardan da tek yanında olabildiğimsin

Yıldırmasın seni ne olursa şartlar
Yüzüne kapanmasın umut dediğin kapılar
Bil ki duacıdır yavrusuna tüm analar
“Allah yardımcın olsun” diye dilimdesin

Bencilliğimi hoş gör kıskanırsam eğer
Var mı yerine konacak başka değer
Bir gün olurda ayırırsa bizi kader
Sütüm ve hakkım helal dediğimsin
Kimsenin değil, hep benim bebeğimsin