Başka şeye yorma uykusuz geçen gecelerimi;
Tabii ki SENİ anıyorum ey sevgili.
Benim uykusuzluk diye bir derdim yok zaten,
Derdim sensizlik;biliyorsun değil mi?
Bir tutam daha özlem katmasa mıydık özlemlerimize?
Yada, çok muhabbeti mi azaltsaydık azıcık?
Ayrılmasaydık;
Yazık!
Seni de anlamıyor değilim hani,
“Yalnız mı öleyim Mehmet?” sözüne,
Ben ne cevap vereyim şimdi?
Benimle öl!
Sen en iyisi naftalinleyip rafa kaldır sevgimizi,
Orada eskiyip gitsin;kimseler bilmesin bizi.
Daha iyisi:
[Şam'da kayısı!]
Bakmayalım kimselerin ne diyeceğine,
Sevmeye devam edelim birbirimizi..
Kayıt Tarihi : 20.8.2019 15:42:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!