Benimle Kal Şiiri - Emre İstikşafçı

Hava karardığında
Ay ışığı üzerimizi örttüğünde
Korkmayacağım sevgili
sürüne sürüne kızıla saçan gökyüzünün
Beyaz karlı dağlarına tırmanacağım
Karadan yürüyen tabanı elemli gemi gibi
Çatır çatır çatlayana dek
Bağıracağım
Telleri parçalayan arşe gibi
Dalgalarla boğuşan balıkçı teknesi gibi.
Eskiteceğim ömrümü
Sirkeci garı’nın rayları gibi.
Ne yaşımı sayacağım ne de aşımı
Unutulmuş bir ada gibi
Ansızın kabaran ve sonradan eriyen tükenen bir ağlama isteği gibi
Gömüleceğim geçmişime
Göçüp gideceğim
Kıyıya vuran bir bebek gibi...