Alışkanlığı çabuk oluyormuş yalnız insanın
Sedirin üzerine konan şilte gibi rahatlatıyormuş meğer
Varlığını bilerek yaşıyor kabulleniyormuşsun an ve an
Ta ki,gidiyorum diyerek kayboluncaya dek
Dönüyorsun ilk başladığın yere
Yaşadıkların ve yaşattıklarının anıları geliyor olmadık zamanlarda
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta