soğuktu beton,
ve durmuştu tüm saatler...
gezdim dört bir yanını,
yalnız ve yanlış hayatların,
durdum önünde arınmak için,
sevda mabedlerinin...
durdum suskunca,
ve suskunluklara sürükleyen
bu kalp ağrılarıyla...
geç mi dersin?
ya da erken?
şafağı sökmekte aydın göğün,
turnaların göçüşü çoktan geçti...
sende...
sende gel benimle...
Kayıt Tarihi : 10.10.2008 13:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!