Benimle Evlenirmisin Şiiri - Yakup Özer

Ölmek üzere olan biri gibi seviyorum seni
Öyle doyumsuzum sana
Ölecekmişim gibi seviyorum
Ölecekmiş gibi hasretim
Yarın yokmuşum gibi Seviyorum seni

Sevgi mertebesine ulaşmış bir acizim.
Aşk şerbeti damağıma bulaştı bir kere.
Ne kanabilirm içmeye,
Nede çıkabilirim daha üst bir mertebeye.
Hep orada kalayım,
Teninin sıcaklığında yanayım,
Kor olsun yüreğim ellerinde,
Mutluluk gözyaşında ıslanayım.
Hayatım, Sevdiğim, Aşkım, Kadınım...
Seni çok seviyorum...
Sana ölürüm,
Ben sana ölürüm...

Sevda yolunda engel tanımayan bir mermiyim.
Vuslat vakti düşlerimi kapladı birkere.
Asla vazgeçmeden tüm özlemimle,
Damarlarında ki ab-ı hayata kavuşacagım.
Sakın kıpırdama ve gözlerimin içine bak,
Bakda gör nasılda bağlanmışlar sana,
Tesettüre bürünmüş senden başkasına,
Görmesin başka bir cemal asla.
Sen huzurum,
Sen mutluluğum,
Sen hayat ,sen yaşam, kan...
Ben ise etrafında semazen misali yaşayan.
Seni çok seviyorum...
Sana ölürüm,
Ben sana ölürüm...

Sarılır mısın dışı volkan, içi kutup olan tenime?
Serinletip yaşar mısın sıcaklığımı?
Ya da ısıtıp dinler misin aşk sözcüklerimi?
Titrek ellerime derman olup, izin verirmisin seni tutmasına?
Hatta bir ömür boyu sımsıkı sarıp sarmalamasına.
Sonra gözlerimin kapaklarını aralayıp bakar mısın?
O senden başkasına haram olan gözbebeklerime,
Mutluluk yağmuru dolarken içlerine , bakar mısın?
Soğuk alyansı takar mısın soldan ikinci parmağına?
Yüreğim titremeye başladı...
Dayanamayacağım, tutamıyorum kendini...
AŞkım, bitanem, bebeğim, huzurum, mutluluğum,
Adı hayat olan yarim, sevdiğim....
Bu aciz, çaresiz ömrümün sonuna kadar eşlik eder misin?
Hani derlerya,
Benimle Evlenirmisin Sevdiğim...
Benimle Evlenirmisin...

Yakup ÖZER