Ben, bildiğin heriflere benzemem,
Yani kuvvetli kollarım yoktur benim.
Hem kıskanmam seni gelip geçenden,
Bu; hissiz olduğum anlamına gelmesin,
Bilakis Allah gibi inanırım sevdiğime ben!
Ben, bildiğin heriflere benzemem,
Meselâ kazaklık nedir bilmem.
Seni ansızın karşımda görsem
Yeni yetme nâzeninler gibi apışıp kalır,
Romantik bir sersem gibi kasılır,
İnan ne diyeceğimi bilmem!
Ben, bildiğin heriflere benzemem,
Tıraş olmayı dahi beceremem.
Hem pek savurganım bu gerçek.
Nevizâdede zamlı tarifeden üç bira içer,
Masrafsız esmer kızlara baktım diye gururlanır,
Tepebaşından Kasımpaşaya vasıta parası vermem.
İktisat hünerim hacize meyyâl yani...
Ben,bildiğin heriflere benzemem,
Hani sular kesilmese, ışıklar yanmasa,
Alacaklı ihtar edip banka zarflar yollamasa
Faturaları dahi ödemem.
Oltamı Üsküdarda edebiyat ummanına atar,
Kız Kulesi açıklarında beyit avlarım durmadan
Kuzguncukda eski zaman şiirleri okur,
Şaşkın ve umutlu voltalarken Sultan Ahmet Meydanında
Beni cezbe salan her dilbere Ahmet Nedim Efendi gibi beyitler savururum
Muhabbet mülkünü yıktın Hülâgü Han mısın kâfir
Hem vallahi bu da büyük kaabiliyet
Oldukça ehemmiyetli mesele
Halef olmak yani bu çağda,
Divanın divânelerine!
İşte ahvâl bu minvâl üzre
Pek hisli pek âvâre.
Böyle bir med-cezîre -evet! - der misin?
Velhâsılı ey kız
Benimle evlenir misin?
2005
Hüseyin Bülent OskayKayıt Tarihi : 26.1.2012 15:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!