BENİMDE SABRIMIN BİR SINIRI VAR
Ne diyebilirim katı taş isen!
Düzgün ak gözümden eğer yaş isen!
Haddini bil biraz arkadaş isen...
Benimde sabrımın bir sınırı var.
Seni terk eyleyip kaçabilirim!
Öfkemi ortaya saçabilirim!
Kirli sayfaları açabilirim...
Benimde sabrımın bir sınırı var.
Şu dünya gözümde eskimiş kıl çul,
Elimin kiridir para ile pul,
Yanımda insanın dürüstü makbul...
Benimde sabrımın bir sınırı var.
İnsan değişkendir sakın kanmayın!
Kötüden dost tutup nar'a yanmayın!
Sessiz oluşumu fırsat sanmayın...
Benimde sabrımın bir sınırı var.
Yüreğim ezilir kanlar kusarım!
Üstüme geldikçe sanma pusarım!
Haksızlık yapana nasıl susarım...
Benimde sabrımın bir sınırı var.
Kaya değil benim şu sinem, bağrım!
Bitmeyecek mi şu içimde ağrım?
Cumali dost düşman herkese çağrım...
Benimde sabrımın bir sınırı var.
Kayıt Tarihi : 3.2.2016 11:13:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!