Benimde Bir Zamanlar Hayallerim Vardı

Benimde bir zamanlar hayallerim vardı..
Güneş şaha kalkan kısrak gibi parlar
Yarı açık penceremden içeri sızardı..
Isıtırdı bedenimi üşümezdim hiç bir zaman...

Benimde bir zamanlar hayallerim vardı..
Bahçemde diktiğim laleler uykusundan uyanır
Kapıyı açtığımda bana gülümserdi..
Işıl ışıl vururdu gözlerime yanlızlığı unutturdu her an...

Uçsuz bucaksız hayaller bir gün bırakıp gitti beni..
Ne güneş parlar oldu eskisi gibi
Ne de laleler gülümsedi bana..
Hiç birşey sen geldiğinden beri eskisi gibi olmadı

Seni tanıdığım o günden beri güneşim parlamadı
Düşlerim önce sensizliğe sonra karanlığa yenik düştü
Yüzümdeki o küçük tebessüm somurtmaya başladı
Aydınlanmadı bir daha dünyam gün geçtikçe karardı!

Sen bu kapıdan içeri ilk girdiğinde herşey çok güzeldi.
Ama zamanla herşey bir bir değişiverdi..
Gözlerimde anlamadığım bir korku oluştu
Ne kadar kurcalasamda bulamadım ne olduğunu...

Bu duygular gözümü dünyaya ilk açtığımda da vardı
Yaşamaz dediler kaderimi bile yendim tek başıma
Işık doluydu ilk aylarım her baktığım yer cennetti bana
İşte o zamandan beri benimde hayallerim vardı...

Çiçeklerimi soldurduktan sonra sahipsiz kaldım
Tekrar dirilsinler sulamalıyım onları gözyaşlarımla..
Yanlız kalmamalıyım bu dünyada..
Kapıyı her araladığımda birileri olmalı karşımda..