Benimde Şiiri - Efe Can Doğan

Bu uykusuzluk susuzluk gibi
Seni düşünüyorum ve korkum bu
Bir gülüşün bir ömrü daha uzattı
Ve gözlerimi gözlerinden alamıyorum
Ne de yazık koparılan onca çiçeğe
Sana verilemediği için
Bir ışık yak karanlığıma
Bir ışık yak ki bu labirentten çıkmalıyım
Ne hissediyorum diye soruyorsan
Ben anlamam derim bu işlerden
Çaresiz ve kimsesizim
Seni buldum bir an'dayım
Seni düşünürken buldum kendimi O an
Daha ilk görüşümde seni seviyorum demeliydim
Ve inceldiği yerden kopmalıydı kimsesizliğim
Oysa rollere bürünmek gerekmezdi ve bu yanlışlıkla değildi
Kaçıncı kuşak bu yüzümde ki
Çıkarıp atsam izi kalır
Kolay hissetme derler hiç bir şeyi
Kolay hissetmek vazgeçmektir
Herkes herşeyi biliyorken
Yaşamın anlamını da bulun öyleyse
Niye yaşıyorum ve niye aklımdasın hala
Vakit geçmiyor bu ilgi budalalığım da
Sadece seni düşünmüştüm
Aklımdan çıkaramadığım gülüşünü
Güldün geçtin farkında değildin
Bu ciddiyetimdi
Seni düşünüyorum ve korkum bu
Bir gülüşün bir ömrü daha uzattı.