Benim Zamanım Şiiri - Servet Tuğcu

Savrulur yapraklar gönlüme son bahar gelince
Zamansız tadarım sevdayı acısıyla tatlısıyla
Sessizliği ve sadeliği ararım
İstanbul'un bitmek bilmeyen çilesinde

Yaşarım sevdaları ölümüne kadar
Kalbim bir arı her çiçekten bal alan
İlk bahar ışığım, sonbahar bitişim olur
İlk baharı özler gibi yanıyor bedenim

Sevdalar vuruyor beni her yandan
Son baharı getiren ayrılıklarım
İlk baharı özleten gözlerin
Artık bitmek üzere umutlarım var
Sevdiklerimde var unutulmayacaklar
Belki Saplantı sevmekhevesi içimde
Sen yoksun ışık yok hiç birşey yıok