Yüreğim yanıyor sanki yanardağ misali,
Benim yüreğimdeki yangını söndüren yok.
Cehennemin ateşini andırıypr hali,
Benim yüreğimdeki yangını söndüren yok.
Elini koysan içimde sımsıcak duruyor,
Sinedeki ateş inanki beni yoruyor.
Alev ile bu yangın bedenimi sarıyor,
Benim yüreğimdeki yangını söndüren yok.
Özünde yanan kor bütün bedenimi yedi,
Yar senin ateşini söndüremem dedi.
İçimdeki ateşin alevi kül eyledi,
Benim yüreğimdeki yangını söndüren yok.
Bu ateş beni acı ile epeyce gerdi,
Ateşim arttıkça vücuduma acı verdi.
Gönlümdeki ateşin şavkı yüzüme vurdu,
Benim yüreğimdeki yangını söndüren yok.
Üzerime buz koysan bu gönül şifa bulmaz,
Bu gidişle Yusuftan geri kül bile kalmaz.
Artık bu ateşten benim kurtuluşum olmaz,
Benim yüreğimdeki yangını söndüren yok.
Kayıt Tarihi : 5.8.2012 10:06:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!