Şu fani dünyada, insanımın haline bir bakın
Almış yürümüş yılgınlık, sönmüş hayaller
İnsanlarım yorgun, neşesiz, renksiz, zevksiz
Gülmüyor ki yüzler, gönüller kırık, çaresiz
Keyif almıyor insanlarım, hüzünlü ezelden
Ne yaşamaktan, ne de gülmekten çok uzak
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
