Ve Ben Şiiri - Samet Çabuk

Ruhumun en ince köşesinden vurmuştu beni
Aşk mıydı bu pek emin değilim ama
Çoğu zaman can acıtıyordu
Gözlerim ağlamak istercesine bakmıştı
Dudaklarım konuşurcasına titriyordu
Alnımdan aşağıya doğru süzülen bir kar tanesi
Kalbimin ufuklarında kurulan bir bahçe
Ve ben
Ben ki sevgiyi yeni anlamış bir mahluk
Bilmezdi mutluluğu bu vücut
Belki bir anne şefkati
Belki sarhoş bir beden
İsyan ederdi ruhum bana
Ama bunlara rağmen yaşardım
Kimi zaman ölü bir vücutta
Kimi zaman sarhoş bir bedende