Benim Yolum Şiiri - Sıla Kaynar

Önümde uzun bir yol var biliyorum.
O yolda bekleyen tehlikeli virajlar,
Kenarlarda yolu süsleyen çimler çiçekler.
Can acıtan taşlar ve dikenler
Hepsi yoluma dahil.
Şerit şerit ayrılmış hayatım tercihlerim önümde.
Ne tarafa gitsem o yol benim olacak.
Belki virajlı yolu seçip, hata yapıp yaralar alacağım.
Belki çiçekli yolu seçip huzuru bulacağım.
Olsun...
Düşsemde, koşsamda, üzülsemde, sevinsemde gideceğim her yolun sonu benim
Ve ben bunu biliyorum.
Hayat böyledir zaten.
Düşmüşsen geri kalkmak için çevrene bakmayacaksın.
Belki acıyacak dizlerin, ellerin olsun.
Yarada benim, yolda benim.
Elbet iyileşirim.
Hem kendim kalkarsam, nerde nasıl düştüğümü bildiğimden;
Düşmem aynı yolda bir daha
Elbet hata yapacağım, elbet yanlış yapacağım yürüdüğüm yolda...
Kimi zaman yağmurda ıslanacağım yürürken,
Kimi zaman çamur olucak ayaklarım.
Pes etmeyip, yürüyeceğim.
Kırmızıda durup, yeşilde devam edeceğim.
Kimse engel olmayacak.
Dedim ya;
Yol da benim, bu yoldaki son da.