Benim Yolum
Öyle bir yol ki;
“Deh” diyorum,
Nereye istersem oraya gidiyor, mübarek.
Herkes bir şeyler topluyor,
Bazıları neden bu kadar hırslı?
Milim milim ilerliyor,
Yüküyle sürünüyor divane…
Şaşırıyorum!
Neden herkes geride?
Oysa topladıkları şeylerin daha fazlası var ileride…
Bir adım atsam, ne kadar?
Başlangıçtan geldiğim yer kadar.
Sakın aşk masallarına inanma!
Saçmalıyorlar “Ruh ikizi” de yok kanma…
Belki bir yoldaşa rastlarım ama
Bir adım atınca geldiğim kadar uzağım ona.
Sana kırgınım çılgın kız,
Sensiz bu yol çekilmiyor yalnız.
Ahmet Bektaş
Ahmet BektaşKayıt Tarihi : 29.1.2012 21:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sakın aşk masallarına inanma! Saçmalıyorlar “Ruh ikizi” de yok kanma… Belki bir yoldaşa rastlarım ama Bir adım atınca geldiğim kadar uzağım ona.
![Ahmet Bektaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/01/29/benim-yolum-17.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!