Bir kuru yaprak gibi ardından bakıp kaldım
Savruldukça gidecek zaman benim yerime
Bir vefasız uğruna bir cihana nam saldım
Sana zulüm edecek zaman benim yerime
Ufkumu bir çırpıda has bahçeye dönderdin
Bir meşale yakmıştım aşk elinde son verdin
Ne haldır belli değil kime nasıl yön verdin
Günden güne tütecek zaman benim yerime
Başka bir zıt yönü var kalplerde atan kanın
Unutmaz unutanlar yıllarda saklı anın
Dallarından çınar'ı koparan kuzgunların
Başucunda bitecek zaman benim yerime
Sitemkâr Âlim’im der gün doğmaz toprağıma
Bahar gülleri açmaz kuruyan yaprağıma
Nasıl ki bir kayayı sürükler sarp dağıma
Bir gün yanıp tütecek zaman benim yerime.
13.11.2002 ÇARŞAMBA
Bekir AlimKayıt Tarihi : 4.7.2007 20:34:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!