Benim Yaşlı Papatyam Şiiri - Meral Meri

Ay geceye uyandığında
Ben sana uyanırım sarhoşluğumla
"Ayyaş adamın tekisin" diyorlar bana
Güya caddelere düşen yağmurdan farksızmışım
Demek o'kadar sırılsıklammışım sana
Tanısalardı o eski beni
Bu sokaklar kadar, ıssız bırakırlar mıydı seni
Keyfimden mi içiyorum yani
Benim yaşlı papatyamı bilmiyorlar onlar
Öldüğünde yüzüne beyazlar düşmüştü de
Sonra sararmıştın papatyalar gibi
Anımsıyorum da hani, son günlerine yakındı
Sen bana demiştin ki: "Son bir kez seninle gezintiye çıkalım."
Sonra elin yüzümde gözyaşlarımı silmiştin
Ve çıkmıştık yola,sen sonsuza dek gezintide kaldın
Ben de sana yetişmek için çabaladım.