Yalnızlığım besler düşlerimi sevdalarımı
Yürek telime dokunur insanların çığlıkları
Üstüme yürüdükçe biraz daha yalnızlaşır içimde
Bir hesap alır başını gider bükülür boynum
Yüreğim,aklım bir birinle çatışır
Gözlerim nemli görmez kimseler
Hepsinin omuzları çökmüş insanlar
Kaybolurum yalnızlığımda sen yüreğimde
Sokaklara vururum kendimi ıssız
Karanlıklar sarar ürperir içim
Üşüyorum yalnız sana özlemim..
Yalnızlığım ve sen yüreğimde
Senin bile bilmediğin bir sen varsın
Varlığın olmasa da yanımda ruhunu taşırım.
Dikenleri batar sevda gülünün
Kayboldum yalnızlığımda, sen yüreğimde..
****(cangülüm) ****
Kayıt Tarihi : 8.2.2015 01:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)