senden çok uzaklarda topluyorum bendeki hatıranı
ama olsun yeter ki durma,
git anne ben acı çekmiyorum ki.
tarihlendirilmiş bu yüzümü ne pahasına olursa olsun ısıtacağım
imkansız belli olmayan bir anne acısından..
- gözlerim kayıyor şu an
ve
benimle yürüyorlar utangaç çocuklar
bir çok şehri geziyoruz yırtık şapkalarımızla
bir de zamanı kısıtlıyoruz
- ölüme yakınlık kurmak gibi bir zevk yok.
şimdilerde eksi izleri kendime doğru çekmekdeyim.
ne yani hasta olmak bu dünyada en doğal hakkımız.
- halam kanser, yanıbaşımda tuhaf bir hal kapsamış zaten beni,
onun için arada içi boş olan ailelerin, yanlarına acıyarak varıyorum
ve duavarda resimler, öpücük dağıtanlar vs. bunları gec kardeşim
yetersiz bunlar. baba! görüyorum.
insanlık yabancılaşmış kentimde.
biliyorsun - sessiz, derinsiz bir kıyıda tıkanmış borular
ki işaretler ölü benim icin!
zaten baba, bir büyürken bakmışımdır kendime.
bir de yanarken.
bilirsin ki kendimde eğer bir değişim gördüysem
annemin alnına öpücük kondurmadan ölüsünden gecemem -
bilirsin, ben ad koyarim resimlerimize!
ögretemediğin bir huzur var avucumda, anlasana.
annem kapı ağzında ölümümü çiğnemekte..
sırtımı dönüyorum, dönüyorumda abim saçlarımı tutmuş
gözlerimi ele vermekte
işte zaman
işte an
bendeki bedeni, teni, gözü, zehiri, zıkkımı al git..
olsun, durma
git ben aci çekmiyorum.
oval duruyorum toprağın içinde, dönemiyorum:
'ben kayboldum anne.. '
26-10-2005
Aysegül KayaKayıt Tarihi : 7.3.2007 22:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sevgili kardeşim : Ayşegül Kaya
İnsan gözünün dünyada görebildiği tek melek olan ANNE konulu şiir için teşekkürlerimi sunuyorum, lütfen kabul buyurunuz.
Konu kutsal olduğu için Annelere şiir yazarken duygu fırtınasına yakalanmamak elbette mümkün değildir. Bu yoğun his tufanı içinde sayısız şiirler yazıldı ve dünya durdukça yazılmaya devam edecektir. Ancak hepimizin ortak bir görüş etrafında bütünleştiren bir gerçek vardır: O da şudur:
O kusursuz meleği eksiksiz anlatabilecek bir şiiri, ne bizden öncekiler yazabildi, ne biz yazabiliyoruz, ne de bizden sonrakiler yazabilecekler... Bu gerçeği hepimiz biliyoruz. Bu gerçeği bile bile, bu kutsal konu için eline kalem alan her kardeşimi tebrik ediyor sonsuz başarılar dileklerim ile o kalemi elinize almanızı ve bu şiirin yazılmasını sağlayan annenizin (inşallah şu an hayatta ise) mübarek ellerinden sevgi ve saygı ile öpüyorum.
Hakk'ın rahmetine kavuşan annelerimizin elini ise şu anda bizim yerimize zaten melekler öpüyor.
Öncelikle böyle kutsal bir konuya ilgi çekmek için şiir yarışması düzenlediği için: http://www.antoloji.com sitemize ve Ümraniye Belediyesi Başkanlığına teşekkür ediyor ve şükranlarımı sunuyorum. Bu organizasyona emeği geçen bütün kardeşlerime teşekkür ediyorum.
Benim gönlümdeki duygu: Anneler üzerine yazılmış her şiir zaten birinciliği daha yazılırken kazanmış bir şiirdir.
Bu yarışmada görev alan jüri üyelerine başarılar diliyorum.
Ben bu organizasyondan, http://www.antoloji.com'un alnının akı ile çıkacağına, Jürideki sayın üyelerin bu konuda en titiz bir şekilde görev yapacakları inancını taşıyorum.
Birkaç konudaki düşüncelerimi belirttikten sonra bu şiiriniz için yorumum:
ANNE konusunda yazılan her şiir daha yazılırken birinciliği hakketmiştir.
Beğenerek ve saygı duyarak okuduğum bir şiir olmuş. Başarılarınız daim olsun.
Her şey sizin ve sevdiklerinizin gönlüne göre olması dileklerimi sayfanıza bırakıyorum..
İrfan Yılmaz. TEKİRDAĞ.
TÜM YORUMLAR (2)