Benim ümidim yok Şiiri - Mazlum Ünlü

Hayatı anlamak zor
Bir bakarsın ümitlerin tükenmiş
Sığınacak limanın kalmamış
Öylece korumasız bir çocuk gibi
Ortada kalmışsın yazık
Üzüntüler,dertler,sıkıntılar hepsi
Trenin vagonu olmuş
Sıra sıra gelirmiş
Sövmüşsün kaderine
Neden ben Allah’ım neden!
Ama bir bakarsın sabah olmuş
Sabahın o güzel ışıkları gözüne vurmuş
İçini ısıtmış, yüreğini aydınlatmış
Sanki tekrar dünyaya gelmişsin
Ne güzel
Görüyorsun ya işte
Hayat bundan ibaret
Bir ölürsün bir dirilirsin
Ölüm ümidin bittiği an
Doğmak ümidin başladığı an
Ola ki ümidini kaybettin
Şunu düşün her daim
Benim ümidim yok,
Belki de başkasının ümidi benim
hayat güzel acısıyla tatlısıyla……