Benim Ulvî Davâm Yüceden Geldi

Benim ulvî davâ öyle büyük ki
Indinde âlemler nokta değildir
Bu dünya sırtımda öyle bir yük ki
Bütün cevri cefâ yokta değildir

Bu dâvâ Yaratan Allâh davâsı
İlâi kelimetullâh dâvâsı
Habîbi Kibriyâdadır devâsı
Ettiği cilveler çokta değildir

Davâm yücelerden yüceye gider
Hadimide her ahvâlde zikreder
Zikreddikçe masiyetten setreder
Tâbîyet münhâsır vakta değildir

Sâhibi mevcûdat yüceden geldi
Veciz kafiyeden heceden geldi
Nûr dağı HİRÂ’da niceden geldi
Münkirlik, mürtedlik Hakk’ta değildir

Âdem ile doğdu âleme güneş
Nefse; Havva ile kıldı tebelleş
Yevm-i kıyâmete kadar cedelleş
Allâh bir, lânetli tek de değildir

Hawadan ilk doğan iki kardeşi
Birbirine düşman etmek se, işi
Kâbil’e ettirdi Hakk’ı tefrî’şi
Onun bukağa yüsükte değildir

Davâma ihânet eden Kâbil’i
Katlettirdi can gardaşı Habil’i
Âdem baba reddedince sefili!
Aden’e ref’inde yekte değildir

Emeli arzusu bidayetten pis
Olunca Kâbil’e dedi ki; iblis
Habil’in ki temiz, senin ki necis
Kâbil alçaldı yüksekde değildir

Habil’in taptığı ateşe tapmak
İçin sana lâzım nâr evi yapmak
Kâbil ateşgede olunca sen bak
Mecûsiyetliğe sekte değildir

Böyle deyip kandırınca Kâbili
Ateşgede etti katil, zebili
Zimmetinde ikiz olan Ebili
Tâhrifat dallarda kökte değildir

Ateşperestlerin Piridir Kâbil
Katl-i beşeriyet kiridir Kâbil
Azraile bile peridir Kâbil
Beşerde dürüstlük makta değildir

Bu Cümüa’ bayram günü aşkına
Cemâlûllâh seyrân günü aşkına
Feleklerin devran günü aşkına
Affet Rabbım! Yüzler akta değildir

Davânın Hadimi oldu İSLÂMİ
Hikmeti davâda buldu İSLÂMİ
Lâbeleb ÜLKÜ’yle doldu İSLÂMİ
Özdedir insanlık, takda değildi