Çocukları vardı aç,
Yırtıktı kadınların entarisi.
Yamalıklıydı erkeklerin şapkası,
Pantolon dizleri, kol dirsekleri.
Pazuları kalın kalındı.
Evleri kara örtülü;
Unları, bulgurları vardı.
Salçaları, yağları…
İnekleri, koyunları, keçileri cılız
Öküzleri çoktan satmışlardı.
Birkaçının traktörü,
Pulluğu, mibzeri vardı.
Ve zam vardı tüm ülkede;
Mazota, traktöre, lastiğe.
Zam vardı halkın ihtiyaç maddelerine.
Tarlayı ekemez oldu küçük çiftçiler,
Masraf çok üretim azdı.
Azdı buğdaya, pancara, tütüne zam
Ofisler almamıştı buğdayı
Yine aracı vardı, tefeci vardı.
Arttı mı işçinin memurun aylığı?
Çoğaldı mı devlet babanın bütçesi?
Ödendi mi dış borçlar?
Azaldı mı zenginlerin kasasından paralar
Zenginleri vardı binlerce,
Yoksulları vardı milyonlarca,
Ve başta onlar vardı,
Onlar vardı yine, o koltuklarda.
(29 Ekim 1977)
Şadi ÜnalKayıt Tarihi : 29.10.2006 23:15:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
29 Ekim 1977-29 Ekim 2006 Bu şiirimi eklerken tekrar tekrar okudum değişen bir şey yok.29 yıl geçmiş aradan. Meslekte 5. yılımda yazmışım bu şiiri bugün 9 yıl olmuş emekli olalı. O zaman hayallerimiz vardı bizim ama ne oldu? Yorumu sizlere bırakıyorum.
daha çok şiirler yazmanızı bekliyoruz tebrikler.
TÜM YORUMLAR (44)