Benim Ülkem Şiiri - Kemal Doğanay

Bulutlar karardı gökte yağmur var,
Yerde Kızılırmak coşar mı coşar.
Bereket çoğaldı elde hamur var,
Selde Yeşilırmak taşar mı taşar.

Bir uçtan bir uca dağları aşsam
Yaptığım yardıma ben bile şaşsam
Konya Ovası’nda her yana taşsam,
Dünyada insanlık yaşar mı yaşar.

Nuh’un gemisinde zeytin dalıyım
Cennet-i alada ipek halıyım
Türkmen Obası’nın şifa balıyım,
Arkamda yüzbinler koşar mı koşar.

Esme deli poyraz sana sözüm yok
Dünya fani derler,malda gözüm yok
Barış istemiştim hala çözüm yok,
Kardeşlik sevgimi aşar mı aşar.

Kaderim desende inanmam sana
Bir atımlık barut verseler bana
Onuda atarım ülkümden yana,
Kullar doğru yoldan şaşar mı şaşar.

Denizler kurusa çölde yüzerim
Bir garip dervişim durmaz gezerim
DOĞANAY’ım senden hile sezerim,
Ülkemde yiğitler coşar mı coşar!

Kemal DOĞANAY