Benim türküm yok
Köyüm de olmadı
Kent çocuğu da değilim
Ne köpek sesi duydum ürkecek
Ne de pusa yön verdim dağ başında
Çekmedim bulvarların asfalt kokusunu burnuma
Kıvılcımlarıydım dingin yurtların
Esmeyi denerdim uçurtma kâğıdında
Yedi renge belenirdim gökkuşağına yuvarlanınca
Severdim damlaları düşerdik beraber umuda
Benim türküm yok
Sözüm de olmadı
Yaşam hırsızı da değilim
Her ocağın dumanını seyrederdim uzaktan
Mutluluğu çizerdim oracıkta
Bir ana bir baba bir de çocuk
Beyaz bayrak gibiydi yüreğimin ortasında
Severdim evleri sıcaklığında tüterdim bedava!
Kayıt Tarihi : 15.12.2014 23:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!