Benim Töreci Kardeşim

İllaki öldürmem şart oldu dersen,
Senin bu yaranı kaşıyanı vur.
Gözüne kan dolmuş bir bakar körsen,
Ateşe benzini taşıyanı vur.

Yargısız infaz yap, düşünme niye,
Doğru yanlış deme, inan her şeye.
Aslansın, kaplansın desinler diye,
Sana hayat veren öz Ananı vur.

Yaradan bağışlar kul günah yapsa,
Kıyamet mi kopar, rota az sapsa.
Düşmana meydanı bırak kaç hapse,
Zindanın taşına boş kafanı vur.

İzin ver düşmana hep tuzak kursun,
Eşine dostuna eziyet sürsün.
Senin için atan kalbi vur, dursun,
Çevreye sevgiyle her bakanı vur.

Kin bitsin diyerek Nebi saldı Hak,
Bitti mi, durdu mu? Etrafına bak.
Yanlışları bitirmeyi umarak,
Ya dayı, ya amca, ya halanı vur.

Gizlenme boşuna kader ardına,
Aklına sor bu hainin derdi ne?
Düşmanların ellerine yak kına,
Hapislerde sürün, yat diyeni vur.

Putlara taptılar göz göre göre,
Kimi adet dedi, kimisi töre.
Kendini ateşe atıp boş yere,
İstersen onu vur, ister bunu vur.

Vermeyince mabut, neylesin Mahmut, *
Çaresizim sende kaldı son umut.
Yanlışa yeter… de, doğru yolu tut!
Sevindir beni de artık sonu vur.

Cehalettir her kötünün anası,
Vuracaksan yoktur ondan âlâsı.
Ancak sevmek siler kalbinde pası,
Can tutanı değil, kin tutanı vur.

Kağnı idi atamızın aracı,
Kuma gömdü öz kızını töreci.
Barışmaktır dövüşmenin ilacı,
Seveni, güleni, barışanı vur

Artık olan oldu, ağlama, yanma,
Oğlunu kızını düşünme, anma.
Kanuna, kitaba, akla inanma,
Töreye bakmanı isteyeni vur.

Kader kısmet deyip ağlama boşa,
Bu kadar dil döksem geçerdi taşa.
Zindanlara girip yat paşa paşa,
İstersen başı vur ister sonu vur.

Töreydi kölelik, dün gibi daha,
Kıyamet kopmadı, bak işte aha.
Çıkmak istiyorsan artık sabaha,
Dünyanı karartan bu töreni vur.