Benim topraklarımda insanlar

gerçekten kaçan, yalanla oyalanır...(motambo atasözü)

benim topraklarım
bir ucundan bir ucuna mavi
göklerinde kırlangıçları var
kerkenezleri martıları
uzak diyarlara gider albatrosları

benim topraklarımda bayramlar olur
çok mutlu görünmez insanlar
çünkü acı çekenler var
kutlamaları acı varken göze sokmazlar

benim topraklarımda insanlar
sessizce eğilip niyazda olur
sessiz ve su içmeden oruçta tutarlar
benim topraklarımda insanlar aç yatarlar
toklara sövmezler yinede
acılarını anlar
kurtulmaları için adaklar adarlar
mum yakarlar
don değişir turna olur
gök semaya karışırlar

benim topraklarımın her tarafı
anlatılmaz bir mavi
gülümser gökyüzü
çeker perdesini
her tarafı deniz üstelik
benim topraklarımda sayısız dağ
bir o kadar ova
saçlarım kadar nehirler var
gülen çocukları oralarda yıkanırlar

senide siyaha boyarlar
toprağım dünya,
yoldaşım
başımı alnına yaslamışım
gözlerin fena kırmızı
uykusuzluğa yakalanmışsın
bağrında nükleerler patlar
neden sesin çıkmaz
küsmüş diye anlatırlar
susma ay’ı çalarlar

kan yılı /