Benim Tımarhanem Şiiri - Ahmet Yozcu 2

Ben bu tımarhanenin en vahim hastasıyım
Ama kimse bilmez.
İçimdeki tımarhane tek kişilik zaten,
Ziyaretime bir ben geliyorum.
bir ben gidiyorum.

Küçük küçük ağaçlar diktim gözlerimin çukuruna .
Fidan değil ağaçlar.
Taşıyabileceğim kadar büyük!
Toprağı yumuşak
Kalbime uzanan kökleri var

Masam var bir tane
Dört ayayı da ayaklarıma basıyor
Üstünde yılların molozları
Tımarhanem var benim bir başıma
İçinde yalnızlığı yaşıyor