Benim Susmam Şiiri - Ozan Ali Aydın

susarsam ben
ağlar hıçkırıklarla gök yüzüm
perdeler kapanır
konmaz pencereme güvercinler
odam kaybeder sıcaklığını
mata çalar benliğim
renklerini yitirir gök kuşağım
bereket mevsiminin bitişidir susmam
kurağa çeker corafyam
çatlar dudaklar sağünak yağmur bekler gibi
borana tutulur benliğim
beklerim seni baharı bekleyen çiçekler gibi

susmam intaharıdır insanlığın
boyanmasıdır sokkakların kırmızıya
yeşile hasret kalmasıdır doğanın
içten içe kavrulmasıdır benliğimin
göz damarlarımın kurumasıdır göze göze
denizlerin çöl dağların ovalaşaşmasıdır
viraneye dönmesidir aşk şehrinin
parsel parsel büyümesidir yanlızlığın
fitilinin yakılmasıdır kimsesizliğin
susam tarumarıdır aşk kalesin

susmam benim
öksüz kalmasıdır vefanın
kaleminin kırılmasıdır sadakatın
idamıdır öz güvenin
müziğin yas dansın matemidir bahçelerde
şiirin tufanıdır nuh benliğinde
kilimin feryadıdır geç kızların elinde
türkünün ölüşüdür edalı gözlerinde
ozanın yetim alinin boynu bükük kalışıdır susmam