Benim Sokaklarım Şiiri - Bülent Uz

Benim sokaklarım akşamdan sonra bomboş
Evlerde düşük voltajlı tek bir lamba yanar
Yorgundur komşularım. Gün batımında
Sofrasında ne varsa sende de olsun ister.
Öfkeliyken yanaşma yakarlar.
Acelesi vardır son söyleneceğe söylemeye
Söylenmeyeceğe yutkunmamaya.
Zenginliği gönülden yanarsan yanar.
Ağaçları daha bir serin eser, suyu biraz çamur kokar
Genç yavuklular bakar, Her defasında gözler kaçar
Yollar asfalt oldu ama Buruk koku genzi yalar
Zannetme yerdeki zeytin danesi Keçi badesi boncuk, boncuk
Çamurdan tandırların dumanı çabuk geçer
Buruşuk eller içine dalar. Yapışa kalan nimet al olur
Çökersen sana da kalır bal olur.
Dolmuşlar genelde üç beş kişiyle kalkar
Bir birlerine hasretle bakar
Ne çok anlatacakları var
Cümleler bir birinin üstüne basar.
En doğrusunu o bilir, Üç fakülte bitirmişçesine
Senin ayakkabılar bu yolda hiç olur