Benim Şimdi Uçurtmalarım da Yok
Neden büyüdüm ki
Dertlerim de büyüdü
Benim şimdi uçurtmalarım da yok
Çocukluğum bol çiçekli
Büyüdüm
Benim şimdi uçurtmalarım da yok
Çocuk kal çocuk
Çocukluk çiçekmiş
Bahar geldi bahar değil
Benim şimdi uçurtmalarım da yok
Çocukluk çiçekmiş
Benim şimdi uçurtmalarım da Yok
Çocuklar ey çiçeklerim
Benim şimdi uçurtmalarım da yok
Siz çiçeksiniz
Uçurtmalarınız da çiçek
Büyümeseydim...diyorum
Çocukluk çiçekmiş
Benim şimdi uçurtmalarım da yok
Sırtımda ağır bir yük
Büyüklük
Duyun beni ey çiçeklerim
Çocuklar ey çiçeklerim
Görün halimi
Gönlümde günah
Büyümeseydim diyorum elde değil ah
Gönlümüz sütten saray
Yüzünüzde ay
Büyüdüm
Çocuklar ey çiçeklerim
Benim şimdi uçurtmalarım da yok
Oyuncaklarım da
Oyuncaklarınızda ışık
Gökler size aşık
Baharı iple çekiyordum ben çocukluğumda
Eli çiçekler dolu bir dosttur bahar
Gelince bahar
Kuşlar olurdu bahçemizde
Bende bir neşe bir neşe
Gökler uçurtmalarla dolurdu…
Uçurtmalar da baharın çiçekleri gibi göklerde
Neden büyüdüm
Çocuklar ey çiçeklerim
Kuşlar da unutuldu
Çocuklar ey çiçeklerim
Çocukluğun da çiçekleri var
Ömrün baharı çocukluk
Çocuklar çiçek gibi baharınız
Büyüdüm
Çiçeklerim soldu…
Benim şimdi uçurtmalarım da yok
Çocukluk çiçekmiş
Büyüdüm
Çocuk ey çiçeğim
Çocuklar ey çiçeklerim
Çocuk kal
Kayıt Tarihi : 21.3.2006 17:00:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!