Benim Şiirim Şiiri - Mustafa Sevimli

BENİM ŞİİRİM

İçim sahraları aratmaz oldu
Sakın bende gezinmeye kalkışma
Kaybolursun yoksa
Tek tük vaha kalmış içimde
Gayrsı benim bile
Kendimi kandırdığım

Kork benden
İrkil
İyi algıla beni
Bu sözlerimi
Ele veriyorum ben kendimi

Girme benim içime
Kavurucu sıcaklığıma dayanamazsın
İçecek su vermem sana
Dışardan seyret beni
Ama uzun süreli bakma gözlerime
Dipsiz kuyularda bulursun kendini
Bir kervan da gelip geçmez ki
Kurtarsın seni
Gelirse birkaç yolcu gelir
Onlar da bir süre sonra
Kervan beklemeye başlarlar

Sakın benden
Dinmek bilmez fırtınalar sahibiyimdir
Boğarım seni
Kurtulamazsın benden
Ucum bucağım yoktur
Eritirim seni
Yok olursun bende

Bak söylüyorum
N’olur girme içime
Kadim acılarla beslerim seni
Kaktüsten başka yiyecek vermem sana
Acımasızımdır
Kanatırım yüreğini

Dışarıdan daha güzel görünürüm
İçime girersen
Yazık olur gözlerine
Korkuturum seni
Karanlığımdır
Dolunay doğmaz bende

Bak yalvarıyorum
Girme içime
Yıkmaya çalışma duvarlarımı
Büyük bir umutla
Safsın temizsin
Kanma bana

Zamansız eserim ben
Yerli yersiz yerinden ederim
Yazık olur ayaklarına
Sürme izimi
Yaz mevsiminde üşütür
Kış mevsiminde yandırırım

Sağ gösterip sol vururum sonra
Ayrıca ben Hızır gibi değilim ki
Yaptığımı hikmetle yapayım
Ve e de Musa gibiyim ki
Sabırsızlığımdan dolayı
Pişman olup “amenna” derim
Severim lakin
Tutkunluk derecesinde bağlanırım
Ve emerim kanını
Kuruturum seni ve kendimi

Bak son kez söylüyorum
Girme içime
Heder etme kendini
Kıyma canına

Ben görevimi yaptım
Ve uyardım bana karşı seni
Peki ya
Sana karşı beni kim uyaracak
Bu sözleri nerden yazıyorum sanıyorsun
21.12.2005