Benim Şiirim Şiiri - İsmet Zeren

Atmacayım kurşunum bakır sarısı
Yetişiyor dalda mağrur
İnsancık dev adamdı
Son yaprağı kapatırken
Açılıyor kapı umarsız
Nisan yemişleri gülüyor
Özlüyor yazı insafsız
Şıkır şıkır göbeği/kadın
Bir domuz gibi kaygısız
Aşka inanmıyor / çarşafı
Çarşafı yırtarken tam ortasından
Can taşıyor ıslık çalarken
Korkuyu atlıyor düşünceden
Usul usul inen bir bakışı
Kaşları hızlıca kaldırışı
Unutulmaz hatırlatır zaten
El ele verecektir muhakkak
Bir şarkıyla fal açarken
Cam kenarında üşüyecek
Karanfilleri sularken koşacak
Gözleri köşe başına ağlayacak
Kırıp geçirecek bizi gülmekten
Bir ince mizah atlayacak
Bu yazımdır diyecek mahalleli
Çocuklar taş atacak
Sağı olacak birazda kör
Ama hep bizi konuşacak