Ben doğarken yaşarken sevgiyi aşkı tatmadım ondan
Bu dünyada o kadar zalim ki yalnız kaldığım her andan
Bana gülen sıcak mesaj gönderen her olumlu insandan
Sevgi var zanettim iyi niyetle gülen benimle konuşanlardan
Eşimle aşkım sevgim elektriğim bu şekilde başladı
Çok saf insandı her gördüğüne güler iyiniyetli sanırdı
Ben işte kötü niyetli olsam değişik duygular kaplardı
Sevgi var zannedilen şeyin sonu nefret ve kin kaplardı
Evlendikten sonra uyardım onu iyi niyetli olduğunu
Bu amaçla çevresine hep gülücükler atıp saçtığını
Sevgiyi ayırt etmenin çok zor,yüreklerde bulunduğunu
Unutamam sözlerime nasıl hayretle dinleyip şaştığını
Yinede güldü hep çevresine umut ve mutluluk dağıtırdı
Kötü bakışları o konuşmadan sonra hatırda tutardı
Hisettiği anda sesizce o kişilerden uzaklaşır kaçardı
Benim sevdiğim inanın yeryüzünde yaşıyan tek insandı
23.04.2008
Bahattin Tonbul
Kayıt Tarihi : 23.4.2008 16:36:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yüze gülen sıcak mesaj veren her insan aşık değildir dikkat edin hey insan

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!