Benim Sevgilim Şiiri - Salih Şanlı

Benim sevgilim lâledir başların tâcıdır
Geçer sanma sevdâyı gönlüm, bu olmaz, hayır

Ezelden coşan bir pınardır bu sevdâ, gönül
Sevinçtir, hüzündür, asıldır, bilinmez bu sır

Bu aşktan sebeptir: güneş lâlenin bendesi
Bu aşktan sebeptir: yürür kaç asırdır Hızır

Güzel lâleden aktı nûrlar coşup kalblere
Gelen müjdelerden bütün bir cihân feyz alır

Ne dağlar taşır aşkı ey dost ne gökler alır
Lûtuftur bu sevdâ bu aşk gönle gelmez ağır

Açar lâle al al mücevher saçar âleme
Dolar lâ’l u mercânla yâkûtla zümrüd çayır

Öter aşkla kuşlar dalıp seyre İstanbul’u
Bütün her taraf lâlezâr, dağ, yamaç, kır, bayır

Gönüllerde İstanbul’un aşk denen mührüdür
Benim sevgilim lâledir başların tâcıdır