Sevdiğim Polatlı
Ankara arası
her Allahın günü
ekmek parası
ve meslek sevgisi
uğruna gider gelir
mekik dokur
Ankaranın o buz
o iç titreren
domuz soğuğu
yok mu hani
işler sevdiğimin
içine her sabah
kuşlar uyanırken
uzaklardan bir
ezan sesi duyulur
bazen
bazen bir gök
gürültüsü belki
yağmur da cabası
ayaz ısırır insanı
bir kuduz it gibi
ah sevdiğim
bilmezmisin sen
zordur bu ülkede
namuslu ve onurlu
yaşamak
hürriyet sözde
sevda dilde
yaşar gideriz
yaşama inat..
Kayıt Tarihi : 8.5.2010 11:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)