Uykumdan uyandırır dinmeyen gözyaşlarım
Bitti sandığım ömrüme kaldığım yerden başlarım
Alır götürür beni beynimdeki akrepler
Ve hiç acımadan uçurumdan iterler
Güneş yakmaz beni, yağmurlarsa ıslatmaz
Ruhum bedenimi çıkarıp bir köşeye atmaz
Vuruldum kör kurşunla kurşunu sıkan kördü
Hayat acı ağlarını geldi kalbime ördü
Savaştım, çabaladım, gece gündüz direndim
Olmadı, yapamadım, hayata rendelendim
Gözlerim kan pınarı, gözlerim bir çağlayan
Var mı ki benim kadar şu dünyada ağlayan?
Derdim var, çilem var, acılarım var da var
Baksana genç yaşımda saçlarıma yağdı kar
Bütün yaşanılanlar çok kısa bir masalmış
İnandım çocuk gibi meğer kalbim çok safmış
Üzerimden gitmiyor kara kara bulutlar
Bende tükendi artık beslediğim umutlar
Bir hayal olsam artık, hayal gibi görünsem
Tıpkı bir ölüm gibi sessizliğe bürünsem
Ne dersin sence diner mi acılarım?
Biter mi yıllardır çektiğim sancılarım?
Ne olur unut beni ve kalbine unuttur
Anla ki benim sevdam geçilmez bir huduttur
Kayıt Tarihi : 1.7.2009 14:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!