Benim Sevdam Şiiri - Abdullah Yaşar

BENİM SEVDAM

Yığınlar içinde, yalnızım ben.
Ah edip yürekten, yanmışım ben.
Hasretim arşa kadar büyümüş,
Sevdamla dünyaya gürleyen ben.

Dünya atar beni, ahret güldürür,
Güldürür, güldürür Rabbim güldürür.
O’ndan gayri yollar ocak söndürür,
Söndürür, söndürür hayat söndürür.

Akibetü’l-Hüsran olan bilirim,
Serdar-ı devran olan bilirim,
Her gün görüp de mezar taşını,
Dönüp hep dünya diyeni bilirim.

Bu benim sevdam ki; sonsuz ummandır,
Sevdamdan gayri hayat hep yalandır.
Ezelim-ebedim bu yola feda,
Bir hoş sâda ki elbet kalandır.