Benim Serpil’im Şiiri - Muhammet Kahraman

Bir bahar akşamında, yalnızlar prensesini tanıdım,
Engel olamadım kendime, ona kalbimde yer aradım.
Nergisler elimde kaldı, verecek kişi bulamadım,
İnan, “Öl desen ölürüm” sensiz hayal bile kuramadım,
Mecburum ben sana, ne ettiysem, senden ayrılamadım.

Sıkıntını paylaşmak isterdim, erisem de mum gibi aşkım,
Eziyet etme bana, sana dost canlısı diye kucak açtım.
Rahat ol, gör gerçekleri, ben de yalnızlıktan sana kaçtım,
Para da neymiş, seni tanıdıktan sonra etrafıma gülücükler saçtım.
İlk gördüğümde seni, sana aşık olmamak için uğraştım,
Layık olacağım sevgine, ben sana engelleri aşarak ulaştım.
İllaki ayrılık diyorsan, çekinme ben ayrılığa zaten alıştım,
Mutsuzum dostlar, bu karşılıksız aşka nasıl ve nerden bulaştım.