Benim Şehrimde Yağmur Göğe Doğru Akar

Sizin asfaltınız...caddeleriniz... sokaklarınız...
Sizin yeriniz... göğünüz konuşabilir...Ama benim asfaltım yaralı...caddelerim yamalı...
Ben sesini kaybetmiş bir şehrin kadınıyım...
Benim şehrimde yağmur göğe doğru akar ...
Gökkuşağı ellerini uzatır semaya...
Kaleminden kan damlayan şairlerin sevdaları...
Yerden.. göğe kan yağdırır...

Sizin ormanlarınız...denizleriniz konuşabilir...Ama benim ormanlarım yanmış...denizlerim kurumuş...
Ben sesini kaybetmiş bir şehrin kadınıyım...
Benim şehrimde ağaçlar göğe ekilir...
Benim şehrimin dalgaları göğe yükselir...
Yakamozlar uzanır semaya...
Kalbinden vurulmuş şairlerin aşkları...
Yerden göğe can yağdırır ...

Sizin çayınız... kahveniz... konuşabilir...
Ama benim çayım şekersiz...kahvem telvesiz...
Ben sesini kaybetmiş bir şehrin kadınıyım...
Benim şehrimde bardaklar semada dolar...
Bardak bardak semada içilir...
Alacakaranlıkta semaya...yorgun dumanlar yükselir...
Kelamından vurulmuş şairlerin mısrası...
Yerden göğe şan yağdırır...