benim şehrim tuzludur
içi kanlı insanlar kadar
tazecik kokan
kaldırımlarında bin bir hikaye
yaşamak sokakların avurduna saklanan
benim şehrim tuzludur
betonlaşmak medeniyetmiş ya
hep yan yana binalar
pek olmamış bir çarpıklaşmanın
sürüler halinde hayallerle
kuytu köşelerde
adım adım
aklıma musallat olan
benim şehrim tuzludur
içinde şairler doğurup yutan
bir mısracık hüzünle
kaybolup yüzümde
içimde bir yerde olur olmaz
bana yarınlar için
zamanlar tutan
benim şehrim tuzludur
tuzludur ama
tadı hala damağımda pek hoş
ölmek için rüyalardan
bin bir eziyetle
bazen alnıma kader diye yazılan
benim şehrim tuzludur
tuzlu ve garip
dağları bozkır kokan
bir ayaz esince yüreğimize
ah nedamet
sızlar buram buram
benim şehrim tuzludur
insanları da tuz kokar
Kayıt Tarihi : 9.3.2019 01:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!