Benim Şehrim Şiiri - Mustafa Türk 3

. Benim şehrim canlıdır,
Seslenir, sabah akşam
Haykırır, gürültüyle.
Yükselen minarelerden
Ezan, seslenir selalar
Ölülerin ardından, yürürler
Kubbelerde yükselen güvercinler
Sokaklarında köpekler
Ellerinde tasmaları insanların.
Kubbesi bakırdan, bulutlu çatısı
Doldurur sığırcıklar uçarı, çocuksu
………..

Uzaktan yakından bacalar
Bulutlar kadar yükselir
Serçeler, mahsun saçaklarda
Cami avlularında, dolanmada
Çınarların, akasyaların kuru dalında
Yoktur, baksan başları kanatlarında
Gizlidir, insanlarının yüreklerinde
Bıkkın durur damlar, göğe bakmaktan
Duadan, açılan eller yüze kapanmaktan
Ve mevsimler geçer, bayramlar
Tanrı’nın günü istasyondan tren
Sıradanlaşmıştır, şehrin gürültüsü
Kirli kağıtları, çekçekleriyle çocuklar
Aç, sarı benizli, avurtları çökük
Gül benizli toklar ile birlikte
Benimsemişler şehrin karmaşasını
Kuşlar, çocuklar ve kalabalıklar
Benim şehrimde de yaşarlar…
ARALIK 2021/ EREĞLİ