Benim Şarkılarım Şiiri - Müjgan Kızıleniş

hep sordum kendime neden diye
sonra sana sordum
oku dedin.
hep o nedeni merak etmiştim.
bilmemeler acıttı içimi
gecikmeler daha da acıttı.
dillerinden düşen
küçük cümlelerin yetmezdi,
oku dedin.

okudukça konuklarım oldu içimde
ya da hep bendeydiler de
farkına varmamıştım.
sonra buyur ettim yeniden ama
gücendim,küstüm
utandım bazen de.
kulaklarımı tıkadım seslerine.
oku dedin,okudum...
gecikmeler acıttı içimi
ama kavuşmalar da..

neden? diye sordum kendime
gecikmeler acıttıysa içini
o halde kavuşmanın acısı neden?
dokun dedin,dokundum....
dokununca varlıklarına
dinledim dillerini,
dokundum herbirine tek tek
tanıyorum artık hepsini
hiç birinin tekelinde değildim.
olamazdım,olmamalıydım.

dize getirdim hepsini
barıştırdım küsleri.
bazılarını söküp attım içimden.
akort ettim bozuk sesleri.
şimdi şarkılarını dinliyorum keyifle
benim şarkılarımı
.
varsın kavuşmalar acıtsın içimi.
ben hep nedenleri sormalıyım.
kafam karışmalı,altüst olmalıyım,
sorgulamalıyım...
yanacaksam şayet,çaresizliğimle değil
kavuşmanın gururuyla yanayım.
öyle körü körüne mutluluk
bana göre değil ki.